اثر تنش خشکی و محلول پاشی آهن و روی بر ویژگی های کمی و کیفی دو گونه یونجه یک ساله

برای بررسی اثر تنش خشکی و محلول پاشی آهن و روی بر دو گونه یونجه یک ساله، آزمایشی مزرعه ای به صورت اسپلیت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در 3 تکرار با اعمال تیمارهای محلول پاشی (آب مقطر، آهن، روی و آهن+ روی) با غلظت 5 گرم در لیتر در مرحله رشد رویشی و تیمارهای قطع آبیاری از (50 درصد گل دهی، رسیدگی اولین غلاف از پایین، 10 روز قبل از گل دهی و تیمار شاهد) اجرا گردید. تنش خشکی به عنوان فاکتور اصلی و ترکیب تیماری 4 سطح محلول پاشی و دو گونه یونجه یک ساله به صورت فاکتوریل در نظر گرفته شد. نتایج نشان داد که نسبت برگ به ساقه در گونهscutellata  (82/1) بیش تر از گونه polymorpha (43/1) بود. تنش خشکی سبب کاهش عملکرد علوفه تر و عملکرد غلاف به میزان 27 و 33 درصد نسبت به تیمار شاهد گردید. تعداد غلاف در بوته در تیمارهای محلول پاشی آهن و آهن + روی به ترتیب 6/17 و 6/27 درصد در مقایسه با تیمار شاهد افزایش یافت. تیمار محلول پاشی روی در تیمار شاهد خشکی، سبب افزایش تعداد غلاف در بوته در گونه scutellata به میزان 181 درصد و در گونه polymorpha به میزان 277 درصد نسبت به تیمار شاهد شد. تغییرات دانه در غلاف در شرایط آبیاری کامل نشان داد که تعداد دانه در غلاف در گونه polymorpha و محلول پاشی آهن + روی به میزان 58 درصد و در گونه scutellata و همه تیمارهای محلول پاشی حدود 70-40 درصد نسبت به تیمار شاهد افزایش یافت. نیتروژن تثبیت شده در سومین سطح تنش خشکی و محلول پاشی آهن + روی در گونه های scutellata و polymorpha به ترتیب 51 و 22 درصد نسبت به تیمار شاهد کاهش داشت. میزان پروتئین علوفه در چهارمین سطح تنش خشکی و تیمار محلول پاشی آهن + روی در گونه های scutellata و polymorpha به ترتیب 3/23 و 7/21 درصد برآورد گردید.